تولدش

دوازده آبان تولدشِ...هزارتا کادو توی ذهنم براش خریدم و انواع و اقسام غذا ها رو برای شام تولدش پختم و کیک های رنگ و وارنگ براش انتخاب کردم تا دیشب که یه فکر جدید به ذهنم رسید...

تعریف رستوران مِستوران رو خیلی شنیدم و با عکس هایی که اینستا ازش دیدم به این نتیجه رسیدم رفتن یه چنین جایی که تا حالا هم نرفته شدیدا با روحیاتش سازگارِ و حالش رو خوب میکنه هرچند که توی نظراتش خیلی ها گفته بودن ادا و اطوارش خوبه؛غذاش چندان تعریفی نیست ولی باز احساسم میگه خیلی هم نمیتونه بد باشه واسه همین یه میز دونفره برای چهارشنبه هفته بعد رزرو میکنم و برای شام کباب شاهانه سفارش میدم؛تقریبا مطمعنم که اصلا یادش نیست تولدش نزدیکه یا حتی ماهه تولدشِ واسه همین میخوام علت دعوتش به رستوران هم نفهمه و خیلی غیر منتظره ببرمش اونجا...فقط کادو رو چیکار کنم؟ببرم اونجا؟کیک رو چیکار کنم؟بذارم خونه؟میشه خیلی بی دلیل بردش رستوران شام مهمونش کرد بعد یک دفعه بیاد خونه و با اتاق پر از بادکنک و کیک رویِ میز و کادوش مواجه بشه و بفهمه قضیه از چه قراره...خخخ خیلی دارم نقشه میکشم دیگه

راااستی جدیدا هی میپرسه تو وبلاگ داری؟آدرسش رو به منم میدی؟نیاد بخونه