شرکتِ ما...

خب بهتره از تَوَهُم سفر کم کم بیام بیرون و خیلی جدی به زندگی فکر کنم!این دو هفته که فقط خستگی دَر میکردم و حوصله فکر کردن به هیچ فعالیتی رو نداشتم فقط دلم میخواست بی خیال همه چی به حیات خودم ادامه بدم

ولی خب از صبح کم کم دارم به کار و زندگی فکر میکنم.زنگ زدم از کلاس حسابداری پرس و جو کردم و شاید یه روزی امور مالی شرکت مون بشم.بعدش هم به فکر سر و سامان دادن اوضاع شرکت مون افتادم.دیگه راه نزدیک شده و به راحتی میتونیم صبح ها باهم بریم سرِ کار.باید از حلِ مشکلات کوچولو کوچولو شروع کنیم و به فکر تغییرات بزررگ بیفتیم.مثلا همیشه که میریم سمت شهرک غرب یکی از این شرکت هایی که باهاشون کار میکنه میبینم آرزوم میشه ماهم شرکت مون همون قدر گسترده و و بزرگ بشه و اعتبارش چندین برابر الانش بشه.اصلا از همین تیریبون از خدا و تمام کائنات درخواست میکنم همون سمت شهرک غرب یک جایی رو مُهیا کن بعد هم برکتی به مال و زندگی مون بده ما میایم سریع میخریمش و شرکت مون از حالت اجاره نشینی در میاد.

در مرحله بعد دائم باید به روز باشیم چون کارمون با تکنولوژی هست و نمیشه عقب مونده بود.یک کار خیلی بزرگی که میتونیم انجام بدیم اینه که شرکت رو از این کم کارمندی دربیاریم و بتونیم دست خیلی ها رو برای کار بگیریم تا در کنار ما خیلی ها پیشرفت کنن و به جایی برسن.

راستی خیلی هم دوست دارم توی تمام نمایشگاه های صنعت برق یک غرفه بزرگ داشته باشیم مثل تمام شرکت های مطرحِ دیگه

در نهایت که چه عرض کنم اولِ همه ی آرزوهامم اینه که اسم ت در صدرِ صنعت برق بدرخشه و اینقدر آدم بزرگ و شناخته شده ایی بشی تا تمام آدم هایی که دلشون نمیخواد پیشرفت ت رو ببینن و سنگ میندازن جلوی پات بفهمن به اوج رسیدن یک آدم دستِ خدا هست و اگر خودش بخواد سنگ هایی که اون ها پرتاب میکنن هیچ کودوم نمیتونه مانعی بشه برای تو...الهی به امید تو