متولد ماه تیر

بلاگرها با آمدن شبکه های اجتماعی اونقدر منزوی شدن که خودمون هم باورمون نمیشه این ها همون آدم هایی بودن روزی یک تا دوتا پست میذاشتن و کامنت هاشون برای خودش دنیایی بود. هیچ کودوم از بلاگرها موفق نشدن یک اینستاگرامر موفق باشن که خونه شون پر از بشقاب های رنگارنگ و گل گلیه. هیچ کودوم نتونستن اینستاگرامرهایی باشن که هر روز ناخن هاشون یک رنگ لاک جدید خورده, مدام مدل لباس هاشون عوض میشه و دکور خونه هاشون با بروز ترین وسایل و دکور های خونه های تُرک مطابقت داره. ما آدم های ساده ایی بودیم که زندگی واقعی مون رو توی این صفحه نوشتیم. عکس هایی که گذاشتیم اونقدر بی هوا بود که ممکن بود پشت صحنه عکس غذاهامون آشپزخونه به هم ریخته هم پیدا باشه. وقتی بابک اسحاقی مسابقه سفره های آسمانی گذاشت سفره های افطار مون رو روی زمین انداخته بودیم, گوشه سفره من پاره شده بود و سفره ی یکی دیگه درست پای گازش روی زمین. حتی بابت بشقاب هایی که سر سفره افطارمون بود از هیچ مغازه ایی سرویس رایگان و پول تبلیغ نگرفته بودیم تا پیج ش رو تگ کنیم بعد کلی داستان سرایی کنیم و آخرش بنویسیم راستی پرسیده بودید بشقاب هامو از کجا خریدم ! پیج ش رو روی عکس تگ کردم. استوری هم وجود نداشت که یکدفعه چندتا آدم معروف تگ مون کنن و بگن پست آخر این پیج رو ببینین ,من که عاشقش شدم بعد یک شبه فالور جمع کنیم. ما بودیم صفحه اصلی وبلاگ و اوج تکنولوژی وب, ...ادامه مطلب